Dom dla Dzieci im. Sybiraków w Szymonowie

Trochę historii

"Sięgnijmy do tradycji ..."

Dom Dziecka w Szymonowie ma bogatą tradycję.

Powstał w 1943 roku w dalekim Semipałatyńsku. Założycielką i pierwszą dyrektorką była p. Wincentyna Szawczukiewicz, która przygarnęła 90–ro polskich dzieci – sierot wojennych i czyniła wszystko, by zachowały polskość i szczęśliwie wróciły do kraju.

W czerwcu 1946 r. po trzech tygodniach jazdy bydlęcymi wagonami 92-je dzieci przybyło do Szymonowa. Część dzieci wyjechała do rodzin, część pozostała. Bardzo trudne były losy sierot, których korzenie sięgały Sybiru. Długo jeszcze nie mogli wracać do przeszłości.

Dopiero w lipcu 1985 r. dzieki TVP i żyjącej jeszcze p. W. Szawczukiewicz udalo się zorganizować I Zjazd Sybiraków, który był wspaniałą lekcją historii i niezapomnianych wzruszeń dla nas wszystkich. Wtedy to postanowiono, że zjazdy odbywać się będą co 5 lat.

W 1990 roku padła z odległej Kalifornii od Sybiraka p. Tadeusza Sieniawy – Szymańskiego propozycja, by Dom w Szymonowie uczynić żywym pomnikiem historii i nadać mu nazwę „ Sierot Sybirackich”

Organizacja uroczystości zajęła się obecna p. dyrektor Bagińska. Niestety tej doniosłej chwili nie doczekała p. Szawczukiewicz.

Między sybirakami a wychowankami zacisnęły się więzy przyjaźni. Sybiracy zdeponowali w domu Dziecka wszystkie pamiątki z okresu wojny. Postanowili tez dodatek kombatancki przeznaczyć na potrzeby domu.

Niestety, coraz więcej sybiraków ubywa i na IV Zjeździe zorganizowanym w pierwszą sobotę lipca ( Święto Domu) było już tylko 37 osób.

Ludzie Ci naprawdę kochają szymonowski dom. Chętnie przyjeżdżają, nie tylko na zjazdy, rozsławiają jego imię w Polsce i na świecie.